խոսաոճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔsɑˈɔt͡ʃ]
վանկեր՝ խո•սա•ոճ
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) խոսելու ոճը՝ ձևը, խոսելաոճ ◆ Հեռանում է Պ. Դուրյանը ականվի սեղանավորից՝ երկար ժամանակ, սակայն, հիշելով ու կապկպելով գավառացու խոսաոճը: «Հայաստանի Հանրապետություն»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։