խոսպտալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խոս•պ(ը)•տալ
- Գավաշ՝ իրար հետ թեթև խոսքակռիվ տալ ◆ Մարդիկ խոսպրտացին ու քիչ մնաց կռվեին։ (Ձեռագիր) ◆ Մհեր, Մսրա խաթուն խոսպտան: Սասնա ծռեր
- մեկի վրա շարունակ խոսել
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։