խորձա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔɾˈd͡zɑ]
վանկեր՝ խոր•ձա
Գոյական
- (բժշկ․) մի տեսակ հիվանդությոն ◆ Դպրոց կարող են ընդունել այն երեխաները, ովքեր 10-12 ամիս առաջ հիվանդացել են կարդիտով կամ խորձայով։ (Սովետական Հայաստան)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Ֆրիդրիխ Խլղաթյան, «Նոր բառեր և իմաստներ» բառարան-տեղեկատու, Երևան, «Հայաստան», 1982 — 168 էջ։