խուժանավայել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χuʒɑnɑvɑˈjɛl]
վանկեր՝ խու•ժա•նա•վա•յել
Բառակազմություն[խմբագրել]
Ածական
- (նորբ․) խուժանին վայել՝ հատուկ ◆ Ինչպիսի համակերպվող ժպիտով ենթարկվում էր նա չար աշակերտների խուժանավայել կատակներին։ (Վահրամ Փափազյան)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։