Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ռ•նել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

խառնել, խճճել, գզգզել (մազեր, թել և այլն) ◆ Ով դու Մոսկվա, քո փողոցներում արդեն խռնում է հանդեսն շտապով։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Տես այստեղ խռնած իրար մոտ ահու Վերջին են սպասում քանի անբախտներ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
խուռն բազմություն կուտակել՝ հավաքել մի տեղ
(փխբ․) խճողել, խառնակել
(հնց․) խռնվել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ tangle, mesh, crowd գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ загромождать (ru) ‎(zagromoždatʹ), загромоздить (ru) ‎(zagromozditʹ), скучивать (ru) ‎(skučivatʹ), скучить (ru) ‎(skučitʹ), столпить (ru) ‎(stolpitʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։