խցկել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ց•կել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. դժվարությամբ ներս տանել, մտցնել ◆ Կարագ էր քսում հացին ու փորձում էր զոռով խցկել քմահաճ աղջկա բերանը։ (Նաիրի Զարյան)
  2. որևէ բան մտցնելով անցքը փակել, խցել ◆ Կանաչ աղբյուրը, որի ակը խցկել են… նորից կհորդա։ (Ակսել Բակունց)
  3. մուծել, ներմուծել (արևմտհ․) (փխբ․) ◆ Իր հոդվածի պատահած տեղում խցկում է հետևյալ տողերը։ (Րաֆֆի)
  4. տեղավորել ◆ Չորս հոգու խցկել են այս փոքրիկ սենյակը։ (փխբ․) ◆ Հսկա բազմությունը խցկել են մի փոքրիկ սենյակում։
  5. գործի, աշխատանքի և այլնի նշանակել, ընդունել (կամ նշանակել տալ, ընդունել տալ) (արհմրհ․) (փխբ․) ◆ Մեջլիսի վարչական մարմինների մեջ էին խցկում նավթային ընկերության վարձու գործակալներին։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Աղջկան զոռով խցկեց համալսարան։
  6. (գյուղտնտ․) (անտառ․) տրորելով նստեցնել, պնդացնել հողը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. մտցնել, ճխտել, մխրճել, խոթել, մխել, վարսել, ցցել, վռել, կոխել, շշել (գվռ․)
  2. խցել, փակել, գոցել, խցանել, ծակը փակել, ծակը գոցել
  3. տե՛ս տեղավորել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։