Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ծ(ը)•խա•շունչ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ծխահոտ տվող, ծխահոտ ◆ Կմտնիմ փռատուն՝ վայլելու ծխաշունչ հացերու թթվաշ այլ մեղրալր բուրումը։ (ՍԶ)
ծխացող, դեռևս ծուխ արձակող ◆ Մեծ ափսեյի մը մեջ տատրակները բերեցին՝ տակավին ծխաշունչ: (ԼԲ)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։