վերջնական՝ հաստատուն ուզածը, ընտրությունն այսինչն է կամ այսինչ բանը ◆ - Կա՝ նա՛ ա, չկա նա՛ ա... նրանից սավայի [«բացի»] ուրիշ աղջիկ չեմ առնի։ (Մարդիս ճակատի գրածը)◆ «Կա, կա ոչ, սա իմն ա»։ (Շավելադն ու Բանգլիբարը)
միակը՝ միակ հնարավորն այսինչն է կամ ասինչ բանը ◆ «Վա՜լլահ [«Աստվա՛ծ վկա»], ընձի վերցուցող օր կա, էդ քուռակն ա, վերցուցող օր չկա, էդ քուռակն ա»: (Սասնա ծռեր)
