կաբելակոճ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑbɛlɑˈkɔt͡ʃ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•բե•լա•կոճ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. կոճ, որի վրա կաբել է փաթաթված ◆ Կապի զինվորները կաբելակոճերը բաց արին։ Սերո Խանզադյան

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]