կախարդիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑχɑɾˈdit͡ʃʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•խար•դիչ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. կախարդող, կախարդական զորություն ունեցող ◆ Գիշերը խաղաղ է, ինչպես քունը, և կախարդիչ քան երազ։ Հովհաննես Թումանյան
  2. (փխբ․) հմայիչ, գերող, հրապուրիչ, զգլխիչ
  3. (փխբ․) արտակարգորեն գեղեցիկ՝ լավ, գեղահրաշ, սքանչելի

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս կախարդական
  2. (փխբ․) հրապուրվել, զմայլվել, հափշտակվել, հիանալ, սքանչանալ, գերվել (փխբ․), խելքը գնալ, խելքահան լինել, խելքամաղ լինել
  3. տե՛ս սքանչելի, հրաշագեղ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]