Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կախուել

վանկեր՝ կախ•վել

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

կախել–ի կրավորական և չեզոք
առանց հենարանի, մի որևէ բանից կախ ընկնելով օդի մեջ ուղղահայաց դիրքում գտնվել
որևէ ուղղահայաց հենարանի (պատի, սյունի, տախտակի և այլն) փակված լինել ուղղահայաց դիրքով ◆ Հայտարարությունը կախված էր պատին։
կախվելով ինքնասպանություն գործել
տե՛ս կախված լինել
օդի մեջ, երկնակամարում և այլն լինել, երևալ ◆ Նրանց գլխի վրա աստղեր էին կախվել։ (Ն․ Կազանձակիս)

Բաղադրյալ բառեր
կախվածք կախվածություն կախված

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ overhang, hang on գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ aggettare հոլանդերեն՝ overhangen հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ виснуть (ru) ‎(visnutʹ), повиснуть (ru) ‎(povisnutʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ surplomber

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։