կայծքարավոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑjt͡skʰɑɾɑˈvɔɾ]
վանկեր՝ կայծ•քա•րա•վոր
Բառակազմություն[խմբագրել]
Ածական
- (նորբ․) քայծքար ունեցող պարունակող
- (փխբ․) կայծքարի նամն պինդ, ամուր, կարծր ◆ Լեզու մի օդեղեն, լեզու կայծքարանոր: -ՕսՄՆդ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։