կանգնացույց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑŋɡnɑˈt͡sʰujt͡sʰ]
վանկեր՝ կանգ•նա•ցույց
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) կանգնելով ցույց անել ◆ Մենք մասնկցեցնք նստացույցի, որ սրամիտ ոմանք կանգնացույց որակեցին, երևի նկատելով ինձ, որ չեմ սիրում փողոցի քարի վրա նստել։ Լրագիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։