կանոնիկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑnɔˈnik]
վանկեր՝ կա•նո•նիկ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
< каноник < միջին լատ. canonicus
Գոյական
- (եկեղ․) կանոնիկոս՝ կաթոլիկ եպիսկոպոսին կից խորհրդակցական մարմնի անդամ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։