կաշառախտակիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑʃɑrɑχtɑˈkiɾ]

վանկեր՝ կա•շա•ռախ•տա•կիր 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) կաշառախտով տառապող, կաշառախտ ունեցող ◆ Ռիժկովը սկզբունքային գնահատական տվեց այն քաղաքական արկածախնդիրներին, որոնք կաշառախտակիր և խուլիգանամետ տարրերի հետ միասին խանգարում են տարերային աղետների հաղթահարումը։ «Գրական թերթ»

Աղբյուրներ[խմբագրել]