կապելլան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ կա•պել•լան 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

< капеллан < ուշ․ լատ․ capellanus

Գոյական

  1. (եկեղ․) կաթոլիկ քահանա (տնային եկեղեցում,բանակում)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։