կատակերգություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɑtɑkɛɾɡutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կատակերգութիւն

վանկեր՝ կա•տա•կեր•գու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հուն. komodia-կոմեդիա, komos- ուրախ ամբոխ և ode- երգ բառերից

Գոյական

  1. (թատր․) ուրախ, ծիծաղաշարժ կամ սատիրական բովանդակությամբ դրամատիկական ստեղծագործություն, թատերագրություն երեք հիմնական ժանրերից մեկը, որտեղ ծաղրվում կամ խարազանվում են հասարակական կամ կենցաղային արատները, և որ գործողությունը և գործող անձանց բնութագրում է կատակերգականի եղանակներով, ծիծաղահարույց ձևերով (չափազանցում, նվազաբերում, ծանակում. հեգնանք և այլն), կոմեդիա
  2. գրական-դրամատիկական ստեղծագործության տեսակ, որտեղ գործողությունը, բնավորությունները, հանգույցը, հանգույցի լուծումը ներկայանում են ծիծաղելի սահմաններում
  3. ծիծաղաշարժ կամ սատիրական բովանդակությամբ թատերական, կինեմատոգրաֆիական, ռադիոհեռուստատեսային ստեղծագործություն, որտեղ ծաղրվում կամ խարազանվում են հասարակական կամ կենցաղային արատները
  4. (փխբ․) կեղծիք՝ երկերեսանություն գործողությունների մեջ կամ որևէ բան կատարելիս
  5. (գրկն․) թատերգական ժանրերից մեկը, որի մեջ երգիծական միջոցներով ծաղրվում են հասարակական կյանքում, մարդկանց կենցաղում, բնավորության և հոգեբանության մեջ եղած բացասական գծերը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. (գրկն․)՝ կոմեդիա, կատակերգ, (հնց․)՝ կատակախաղ, թատերգություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
  • Սիլվա Պապիկյան, Թատերագիտական և կինեմատոգրաֆիական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ հրատարակչություն», 2015 — 128 էջ։
  • Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։