կարիքոտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ կար•իք•ոտ 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) կարիք ունեցող, կարիքավոր ◆ Այդ պահին հիշո՞ւմ է կարիքոտ իր երկրին։ Մոլորակ (թերթ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]