կերհանդակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɛɾhɑnˈdɑk]
վանկեր՝ կեր•հան•դակ
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) անասունների կերի համար նախատեսված պիտանի հողամաս, հանդակ ◆ Բազմիցս է խոսվել բնական կերհանդակների պարարտացման, վերացանքի, ջրարբիացման և կանոնավոր պարարտացման համար։ Հայաստան (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։