կեցունի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կե•ցու•նի 

  1. Նոր Նախիջևան՝ բնակելի, ապրելու ◆ Յես փիթուն քաղաքի ախտար կյունտել կանեի, կեցունի տոները վերեն կտառցունեի։ Ռափայել Պատկանյան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։