Jump to content

կեցունի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կե•ցու•նի 

  1. Նոր Նախիջևան՝ բնակելի, ապրելու ◆ Յես փիթուն քաղաքի ախտար կյունտել կանեի, կեցունի տոները վերեն կտառցունեի։ Ռափայել Պատկանյան

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։