կզկալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)զ•կալ 

  1. Պոլիս, Սեբաստիա, Ամասիա, Ասլանբեկ՝ կրծքինկապելու շոր՝ ուտելիս վրան չկեղտոտելու համար, կրծկալ ◆ Էրեղեկին կզկալ մը կապեցեք։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։