կթան կով

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. մարդ, որից շարունակ օգուտ են քաղում, որին քամում են ◆ Հայ քահանան հայ վաճառականի կամկատար գործակալն է, հայ վաճառականը հայ քահանայի կթան կովն է։ ԱլՇ ◆ Դրանց (գյուղացիներին) Մասիսյանը համարում էր իր «կաթնատու կովերը», և այդ էր պատճառը, որ տոկոսը նրա լեզվում կոչվում էր «կաթ»։ (Րաֆֆի) ◆ Ըլլալ հնազանդ մեկ կաթնատու կո՛վ, Զորք գրվիլ, մեռնի՜լ արքային կամքով։ (Ռուբեն Սևակ) ◆ «Պատմական չարիքը» պետք է սահմանափակել զայն վերածելով միայն ու միայն Հայրենիքին տնտեսական վերելքին ծառայող «բարիքի» կամ...ժողովրդական խոսքով կթան կովի: Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ - Լավ կթի կով ես մեզ համար, բայց ափսո՛ս որ այս եկամտի առատաբուղխ աղբյուրը շուտ կչորանա։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Այս քայլը նա որակում է ոչ այլինչ, քան թերթն առևանգել իր օրինական տիրոջից, տիրոջը զրկել մի կթու կովից: «Գրական թերթ»
  2. (արևմտհ․) (բրբ․) (կթման կով) անխոհեմ շռայլ (Թոմարզա) ◆ - Ե՞ս եմ կթան կովը, ե՞ս եմ դրամին հարգը չգիտցողը։ Նշան Պեշիկթաշլյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։