կժել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•ժել 

  1. Կեսարիա, Էվերիկ՝ արմունկով մեկին հրել՝ խփել
  2. եղջյուրահարել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։