կիպրաթուրք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kipɾɑˈtʰuɾkʰ]
վանկեր՝ կիպ•րա•թուրք
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) կիպրոսում բնակվող՝ թուրքերին բնորոշ՝ պատկանող ◆ Պարոն Տեր-Բարթողը չկարողացավ խոսել կիպրաթուրք մամուլի մասին։ «Ազգ»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։