կիտր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kitɾ]
վանկեր՝ կի•տ(ը)ր
- Մուշ, Նոր Ջուղա, Ջուղա՝ ծանրության չափ, լիտր, որ ըստ վայրերի տարբեր մեծություն ունի (Հայաստանում՝ 12 ֆունտ, Թիֆլիսում՝ 9, Ախալցխայում՝ Ախալքալաքում 20) ◆ Շիրի կիտրն էլավ չում քսան կուռուշի։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Ոչ մի թադարուք չունեմ, գոնե կիդր այլուր լիներ։ Գուրգեն Մահարի ◆ Յոթ կիդր գինի առ։ Ահ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։