կլիլ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [klil]
վանկեր՝ կ(ը)•լիլ
- Համշեն՝ սահելով վայր ընկնել ◆ Ջոմփուն կլիցավ: (Ձեռագիր)
- գլորել
- տապալել ◆ Տիբչելնին կլից անու։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։