կլորուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [klɔˈɾuk]
վանկեր՝ կ(ը)•լո•րուկ
- Համշեն՝ կլոր ձևի, կլոր ◆ Կլորուգ քար մը կիդ՝ աղ ձեձա։ (Ձեռագիր)
- (փխբ․) Առտիալ՝ ոսկի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։