կծկծու
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kt͡skt͡su]
վանկեր՝ կ(ը)ծ•կ(ը)•ծու
- վշտի՝ ցավ պատճառել ◆ Տղեն կծկծու իրեք տարի խիվընդացավ։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։