կղան
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kʁɑn]
վանկեր՝ կ(ը)•ղան
- Արարատյան, Լոռի, Ղարաբաղ, Մուշ, Սասուն՝ հաստ փոկ կամ կապան, որով արորի գլուխը կամ սայլը կապում են լուծին
- որորի մասին
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։