կղան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•ղան 

  1. Արարատյան, Լոռի, Ղարաբաղ, Մուշ, Սասուն՝ հաստ փոկ կամ կապան, որով արորի գլուխը կամ սայլը կապում են լուծին
  2. որորի մասին

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։