կնար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•նար 

  1. Վան, Խիզան, Մոկս, Շատախ՝ տե՛ս քանար ◆ Հառում էլ վանքի կնարեն կը գյեր, գյեղի արտեր կը ջրեր (Հակոբ Մանանդյան) , {{օրն|Կնաց դաշտի կնարեն|Ահ}
  2. գավառ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։