կող

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɔʁ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կող

վանկեր՝ կող 

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *gol- «ճյուղ» արմատից, որից նաև հայերեն կողր «ճյուղ» և ռուսերեն голья «ճյուղ» բառերը։ Աճառյանը, հետևելով Մեյեին, համեմատում է թոխարերեն Ա kälyme, Բ kälymiye «կողմ» բառերի հետ, սակայն այս բառերի բուն իմաստն է «ուղղություն, աշխարհի կողմ», և նրանց համեմատությունը հունարեն κλίμα՝ «աշխարհամաս, աշխարհի կողմ» բառի հետ ավելի հավանական է։

Գոյական

1. (կզմխս․) կրծքի վանդակը կազմող աղեղնաձև ոսկորները, որոնք կպած են ողնաշարին, կողաշար
2. մարդու մարմնի՝ իրանի աջ և ձախ մասերը՝ թիկունքից մինչև ազդրը
3. անասունի մարմնի աջ և ձախ մասերը, պառակ
4. առարկայի աջ կամ ձախ մասը, կողմ, կողք, եզր
5. առարկայի արտաքին մակերևույթը՝ մասը
6. լեռան երկու կողմերի միջև ընկած շերտը, լեռնակող
7. առարկայի շրջափակ ◆ Տակառի կող:
8. առարկայի ներսի կողքային մակերեսը։
9. եզր, ծայր
10. գրքի՝ տետրի կազմ
11. (տպգր․) ստվարաթղթի կտոր, որ գրքի ծավալից քիչ ավելի մեծ է և ներկայացնում է ամուր կազմային թաղանթի հիմքը
12. (տպգր․) կազմի ծածկիչներից յուրաքանչյուրը
13. (ատղձ․) նիստերի հատման գիծ, տախտակի շերտի և եզրի կամ շերտի և ճակատի հատման գիծ
14. (փխբ․) կոնք, գավակ
15. համառություն, կամակորություն
16. ձմերուկի՝ սեխի և այլնի շերտիկ, կուղ
17. (հրտ․) ստվարաթղթի կտոր, որն ունի գրքի ֆորմատից քիչ ավելի մեծ ֆորմատ և ներկայացնում է ամուր կազմային թաղանթի հիմքը
18. կազմի ծածկիչներից յուրաքանչյուրը
19. (ճրտրպ․) (շին․) ուղղանկյուն շենքի լայնական ճակատը

Հոմանիշներ

1. կողաշար, կողոսկր (կզմխս․)
2. կողք, կուշտ
3. պառակ, կողիկ
4. կողմ, եզր, կուռ
5. կուղ, շերտիկ

Արտահայտություններ

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	կող(ը)	կողեր(ը)
Սեռ.	կողի	կողերի
Տր.	կողի(ն)	կողերի(ն)
Հայց.	կող(ը)	կողեր(ը)
Բաց.	կողից	կողերից
Գործ.	կողով	կողերով
Ներգ.	կողում	կողերում

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ rib գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ kaburga իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ ребро (ru) ‎(rebro), сторонка (ru) ‎(storonka), торец (ru) ‎(torec) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։
• Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։