կողվրա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կող•վ(ը)•րա 

  1. Խարբերդ, Բալու՝ ոչխարի՝ այծի կող, որի մեջ համեմներով և յուղով տապակած ձավար են լցնում, կարում են, եփում են մսաջրով ու վերջում տապակելով կարմրացնում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։