կողքահաստ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ կող•քա•հաստ 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) հաստակող, համառ ◆ Սկզբում Գորբաչովին թվում էր, թե մի «հիմնավոր» խրատով կամ զգուշացման ապտակով կարգի կհրավիրի, խելքի կբերի այդ լեռնցի կողքահաստներին: Բագրատ Ուլուբաբյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]