կոնյունկտուրականություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɔnjuŋktuɾɑkɑnutʰˈjun]

վանկեր՝ կոն•յուն•կ(ը)•տու•րա•կա•նութ•յուն 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (նորբ․) պատեհապաշտություն ◆ Գիտությանը հակացուցված են, ինչպես սխոլաստիկ դատողությունները, այնպես էլ տեսական համարձակ ընդհանրացումներից խույս տվղ փաստերի պասիվ գրանցումը, կոնյունկտուրականությունը: Սովետական Հայաստան (թերթ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]