կոպիտ բռունցք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. բռնության բանեցնող իշխանություն, ղեկավարություն կամ մարդ ◆ Սակայն նրան շատ ազդու կերպով հասկացրել էին, որ․․․ հողի տերը նա է, ով․․․ ունի մանավանդ բռունցքը, կոպիտ, վայրենի, գազանային բռունցք։ Վրթանես Փափազյան ◆ Մեր մեջ հեղափոխական կուսակցությունը դաստիարակում է այնպիսի բարքեր․․․ առանց դաշույնի, ատրճանակի, կոպիտ բռունցքի․․․ հետ գործ ունենալու։ Սուրեն Սպանդարյան ◆ Ամիսներ էին անցել, հարվածող բռունցքն սկսել էր իր գործը։ «ՍՀ»

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։