կոռթանալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կոռ•թա•նալ 

  1. Վան՝ կոշտանալ, պնդանալ, ամրանալ (հողի, ցեխի մասին)
  2. (փխբ․) անսիրտ դառնալ, գութ՝ խիղճ չունենալ ◆ Վո՞վ ականջ կանի մեր արտսուքին, գութերնին ցամքեր էր, սրտերնին՝ կոռթացեր: ԱՏՍ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։