կոռի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kɔˈri]
վանկեր՝ կո•ռի
- Վան՝ մի քանի զույք եզներ, որոնց պարանոցները մի շղթայի վրա կապելով առանց կամի շրջեցնում են կալի վրա, որպեսզի հացահատիկի փռած խրձերը կոխկռտելով ու տրորելով հեշտացնեն կամմով կալսերը ◆ Կոռին 10-20 անասուններից է բաղկացած լինում։ Սահակ Ամատունի
- հաղթանդամ, պառավ գոմեշ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։