կորավուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɔɾɑˈvun]
վանկեր՝ կո•րա•վուն
Բառակազմություն[խմբագրել]
Ածական
- (նորբ․) որոշ կորություն ունեցող ◆ Չորս մետր կլինի եռանկյունի ստորին կորավուն նիստը։ «Գրական թերթ»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։