կուտիծ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [kuˈtit͡s]
վանկեր՝ կու•տիծ
- Համշեն՝ շան լակոտ, շան ձագ, շնիկ ◆ Կուտիկս տարեր է քուրդը, նա՛ մորթին տվեց, նա՛ բուրդը։ (Երվանդ Լալայան)
- Ղարաբաղ՝ իբրև նախատական կոչական բառ ◆ Ա՛ կուտիկ, այստեղ արի։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։