կտիկափատ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կ(ը)•տի•կա•փատ
- տղաների մանկական խաղ, որի ժամանակ ծայրը սրած գլանաձև մի փայտիկ են դնում գետին, իսկ մի ուրիշ մեծ ու տափակ փայտով խփում են փայտիկի սուր ծայրին, թռցնում են և օդում հարվածելով՝ նետում են հեռու, ոտքով չափում ու հաշվում նետած տարածությունը, պուլիկ, չալիկ, տուշփայտ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։