կտոցել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)•տո•ցել 

  1. Սեբաստիա, Խարբերդ, Եվդոկիա, Չարսանճագ՝ հավաքել, դիզել, կույտը կույտը վրա դնել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։