կտրտանք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ktɾtɑŋkʰ]
վանկեր՝ կ(ը)•տրտ•անք
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) կտրտված որևէ առարկա՝ բան ◆ Այստեղ զինված գրիչներով ու մոխրամանի վերածած «Կոկա-Կոլայի» թիթեղյա կտրտանքով հանդերձ՝ ամեն ինչ խելագարեցնելու չափ կարգի է բերված։ Լրագիր օր (օրաթերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։