կրակը գցելու արմատ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. անպետք բան, ոչնչություն ◆ Նրանից ի՞նչ օգուտ. կրակ գցելու արմատ է։ ◆ Մի կսեր խրատը վատ սնափառին, / Մի կատարեր կամքը մտքով համառին, / Անտերև, անպտուղ, նման չոր ծառին / Մի լինիր կրակը ձգելու արմատ: (Ջիվանի)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։