մեջտեղ գալ, ասպարեզ իջնել ◆Դժվա՜ր էր երևակայել թե ան պիտի խռովե մեր ամբողջ մամուլը... և մարդիկ կրկես պիտի իջնեն զեն ու զրահով։ Շահան Շահնուր◆Հետո հարուստին դեն թաքուն ատելությունը իջավ կրկես: Հակոբ Օշական◆Թող իջնի անիկա կրկեսը սիրո, իր ուժերը չափելու։ Հակոբ Օշական◆Ով որ կրկես կը նետվի, առանց կարծրության, առանց հոգեկան պողպատումի, պատենազուրկ կրիայի մը կը նմանի։ Հակոբ Օշական◆Ջարդելու համար կը ձգեին իրենց արդի տարազները ու կրկես կելլեին իրենց արքային զգեստներով։ Հակոբ Օշական◆Վարագույրը կիյնար։ Հարս ու սկեսուր կը մտնեին վերջապես կրկեսին մեջ: Հակոբ Օշական◆Փռնգտացին [«փռշտացին»] երկուքով։ ... Ոգիները կրկես իջած էին: Հակոբ Օշական
