կրկես իջնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. մեջտեղ գալ, ասպարեզ իջնել ◆ Դժվա՜ր էր երևակայել թե ան պիտի խռովե մեր ամբողջ մամուլը... և մարդիկ կրկես պիտի իջնեն զեն ու զրահով։ Շահան Շահնուր ◆ Հետո հարուստին դեն թաքուն ատելությունը իջավ կրկես: Հակոբ Օշական ◆ Թող իջնի անիկա կրկեսը սիրո, իր ուժերը չափելու։ Հակոբ Օշական ◆ Ով որ կրկես կը նետվի, առանց կարծրության, առանց հոգեկան պողպատումի, պատենազուրկ կրիայի մը կը նմանի։ Հակոբ Օշական ◆ Ջարդելու համար կը ձգեին իրենց արդի տարազները ու կրկես կելլեին իրենց արքային զգեստներով։ Հակոբ Օշական ◆ Վարագույրը կիյնար։ Հարս ու սկեսուր կը մտնեին վերջապես կրկեսին մեջ: Հակոբ Օշական ◆ Փռնգտացին [«փռշտացին»] երկուքով։ ... Ոգիները կրկես իջած էին: Հակոբ Օշական

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։