կրոնավարություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɾɔnɑvɑɾutʰˈjun]
վանկեր՝ կ(ը)•րո•նա•վա•րութ•յուն
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) կրոնական պատկանելությամբ առաջնորդվող ◆ Նման որոշակի իրականությունում կրոնավարությունը միկրոնացիոնալիզմը, օտարերկացիների նկատմամբ թշնամությունը սկսեցին գերազանցել տարբեր շրջաններում։ «Հայաստանի Հանրապետություն»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։