կցասեղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kt͡sʰɑˈsɛʁ]
վանկեր՝ կ(ը)•ցա•սեղ
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) կեցելու սաեղ՝ քորոց ◆ Տղամարդիկ՝ տարեց թե պարանի, նույնիսկ մանուկները, գլուխներին ունեն փոքրիկ թասակ, որ կցասեղով ամրացնում են մազերին։ Լրագիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։