կցոն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kt͡sʰɔn]
վանկեր՝ կ(ը)•ցոն
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) կցված որևէ լար, պարան, առարկա ևն ◆ Բնակիչներն իրենց ուժերով կցոններով, «կարկատած» մետաղալարերով հոսանք են անցկացրել՝ չպահպանելով անվտանգության ամենատարրական կանոներն անգամ։ -Իրավունք
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։