հալաղի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հա•լա•ղի 

  1. Արարատյան՝ խաղողի մի տեսակ` կարմիր կամ սպիտակ երկարավուն հաստակեղև հատիկներով ◆ Թլթլում էին մենակ խարջու հավողն ու հալաղին: (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։