հալիմա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ հա•լի•մա 

  1. Կարին՝ լավ հարած, տրորված, հալիմի նման դարձած ◆ Հերիսան այնքան զարկի, որ հալիմա դարձավ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. հալիման ձգել, Խարբերդ, Բալու՝ լավ եփվել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։