համդաշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ համ•դաշ 

  1. Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Մեղրի, Գանձակ՝ հասակակից ◆ Հայրը համդաշ մարդ է, քանի անգամ միասին քեֆ ենք արել։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։